Teksty, „podteksty” i konteksty a przyswajanie aspektu
Texts, "subtexts" and contexts and assimilation of the aspect

Summary/Abstract: Nauczanie aspektu oraz przyswajanie go to jeden z bardziej skomplikowanych obszarów w gramatycznym nurcie glottodydaktyki polszczyzny. Dzieje się tak z kilku powodów. Jednym z nich jest niepełny opis zjawiska aspektu w gramatyce polskiej. Już na etapie definiowania, czym jest aspekt – jakiego typu kategorią językową i językoznawczą – spotykamy się z wielością ujęć albo specyficzną asekuracją wobec ustosunkowania się do tej kwestii. Ogólnie rzecz biorąc, w różnych opisach gramatyki polszczyzny znaleźć można takie określenia aspektu, jak: kategoria gramatyczna, kategoria gramatyczno- -semantyczna, kategoria semantyczna oraz kategoria kognitywna (por. m.in.: Morfologia 1999; Nagórko 2000; Bańko 2002). Tę ostatnią koncepcję, z punktu widzenia jakiejkolwiek skuteczności procesu nauczania i uczenia się, należy odrzucić. Inaczej bowiem lektor postawiony byłby a priori wobec porażki dydaktycznej: „naucz się myśleć jak mówiący po polsku, a wtedy opanujesz i użycie aspektu”. Nie przekreśla to oczywiście dociekań co do intencji osoby mówiącej jako jednego z analitycznych – choć pozornie mało aktywizujących studenta w tzw. produkcję wypowiedzi – sposobów przyswajania i aspektu, i innych kategorii językowych.

• Details
• Contents