Series:OSW Commentary

0.00 €

Historic unification of Ukrainian Orthodox Church

Historic unification of Ukrainian Orthodox Church

Author(s): Tadeusz A. Olszański / Language(s): English

Keywords: Ukrainian Orthodox Church; newly founded church; unification of church structures; election of superior; conflicts within Ukraine;Ukrainian-Russian relations;

On 15 December in Kyiv, the Orthodox Church General Council of the Metropolis of Kyiv, which is subordinate to the Ecumenical Patriarchate of Constantinople, was convened. The attendees approved the statute presented by the Ecumenical Patriarch, and elected Metropolitan Epiphanius (bishop of the Ukrainian Orthodox Church-Kyiv Patriarchate, UOC-KP) to be its superior. Epiphanius will be granted the tomos, giving the Metropolis of Kyiv autocephaly (canonical independence), in Istanbul on 6 January 2019. The newly founded church will be called the Ukrainian Orthodox Church, thus commencing the process of unification of the church structures of three Ukrainian orthodox churches: the Ukrainian Orthodox Church-Kyiv Patriarchate, the Ukrainian Autocephalous Orthodox Church (UAOC), and the Ukrainian Orthodox Church (UOC), which recognises the primacy of the Moscow Patriarch. For the moment the number of priests and faithful of the Patriarch of Moscow that will move to the new Metropolis of Kyiv is not clear. The convening of the general council and election of the superior of the united church will not necessarily bring to an end the split within Ukrainian orthodoxy. This is merely the beginning of a complicated process that could trigger a series of conflicts within Ukraine and in Ukrainian-Russian relations. The convening of the Kyiv council is a success for Petro Poroshenko, who agreed the granting of the tomos last spring with Ecumenical Patriarch Bartholomew in person. This will be a success actively exploited for the purpose of the presidential election campaign (31 March 2019), but does not guarantee that he will go through to the second round, let alone achieve ultimate victory.

More...

0.00 €

Historic unification of Ukrainian Orthodox Church

Historyczne zjednoczenie Kościołów prawosławnych Ukrainy

Author(s): Tadeusz A. Olszański / Language(s): Polish

Keywords: Ukrainian Orthodox Church; newly founded church; unification of church structures; election of superior; conflicts within Ukraine;Ukrainian-Russian relations;

15 grudnia w Kijowie zebrał się sobór generalny metropolii kijowskiej Kościoła prawosławnego, podporządkowanej patriarchatowi Konstantynopola (patriarchatowi ekumenicznemu). Jego uczestnicy zaakceptowali nadany przez patriarchę ekumenicznego statut oraz wybrali na swojego zwierzchnika metropolitę Epifaniusza (biskupa Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego), który 6 stycznia 2019 roku ma odebrać w Konstantynopolu (Stambule) tomos, nadający metropolii kijowskiej autokefalię. Powstały w ten sposób nowy Kościół będzie nosić nazwę Kościół Prawosławny Ukrainy. Tym samym rozpoczął się proces jednoczenia struktur kościelnych trzech Kościołów ukraińskiego prawosławia: Patriarchatu Kijowskiego (UPC-KP), Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (UAPC) oraz Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego, uznającego zwierzchność patriarchy Moskwy (UPC). Na razie nie wiadomo, jaka część kapłanów i wiernych tego ostatniego przejdzie do nowej metropolii kijowskiej. Przeprowadzenie soboru i wybór zwierzchnika zjednoczonego Kościoła nie są równoznaczne z końcem rozłamu w ukraińskim prawosławiu. Jest to zaledwie początek skomplikowanego procesu, który może wywołać szereg konfliktów wewnątrz Ukrainy i w stosunkach ukraińsko-rosyjskich. Kijowski sobór jest sukcesem Petra Poroszenki, który wiosną tego roku uzgodnił nadanie tomosu bezpośrednio z patriarchą ekumenicznym Bartłomiejem. Sukces ten będzie aktywnie wykorzystywany w kampanii przed wyborami prezydenckimi (31 marca 2019 roku), choć nie gwarantuje prezydentowi wejścia do drugiej tury, a tym bardziej ostatecznego zwycięstwa.

More...

0.00 €

The Free State of Bavaria and its party: the CSU faces an electoral test

Wolne Państwo Bawaria i jego partia: CSU przed sprawdzianem wyborczym

Author(s): Kamil Frymark / Language(s): Polish

Keywords: Christian Social Union; CSU; German politics; political party; elections; Bavaria; economic policies; economic achievements; economic success; Bavarian parliament; government;

The Christian Social Union (CSU) has ruled Bavaria continuously for sixty years. The CSU’s domination of the province’s political scene, together with its influence on federal policies through its partnership with the CDU in the Bundestag, has made the party one of the most effective groups in Europe. In the medium term Bavaria will have to face challenges connected with the transformation and digitisation of industry, which could undermine the province’s current economic model. In addition, the CSU is being confronted on the political scene by Alternative für Deutschland (AfD), a grouping which has a similar profile to the CSU in several aspects. The elections on 14 October 2018 could permanently change the balance of power in Bavaria’s Landtag, lead to a serious weakening of the CSU’s dominance in Bavaria, and affect Germany’s federal politics. || The CSU owes its electoral success to a conservative profile combined with the province’s economic achievements, as well as the ability to adapt its programme to changing social trends. Voters see the party as both a guarantor of Bavaria’s economic success and the advocate of the interests of vulnerable social groups. However, the CSU is undergoing a transformation which may result in it losing its status as a mass party appealing to all social groups. These changes are structural in nature; they result primarily from the aging of its traditional electorate and the inflow into Bavaria of residents from other German provinces. This process is overlapping with a strong polarisation within German society (including Bavaria) regarding its approach to the migration crisis. The biggest beneficiary of these changes has been the AfD. A good result for this party in the elections to the Bavarian parliament could permanently change the balance of political forces there. The CSU would be unable to defend an absolute majority, and it would have to seek coalition partners in order to form further governments.

More...

0.00 €

A stalemate in the US–China trade negotiations: the tariff war and technology sanctions

A stalemate in the US–China trade negotiations: the tariff war and technology sanctions

Author(s): Jakub Jakóbowski,Michał Bogusz / Language(s): English

Keywords: United States of America; China; American-Chinese relations; trade negotiations; tariff war; technology sanctions; bilateral trade; economic conflict; embargo on Huawei; global economy;

The first fortnight of May 2019 saw a major escalation in the Chinese–American trade dispute, in which additional tariffs on around 40% of bilateral trade were imposed and the US introduced an embargo on the Chinese technology company, Huawei. This new phase in the economic conflict between China and the US ends the five month long period of relative de-escalation and intensive negotiations on a framework trade agreement, initiated during the meeting in December 2018 between Donald Trump and Xi Jinping at the G20 summit in Buenos Aires. Unlike during the previous breakdown in the negotiations in May 2018, which resulted in a freeze on contacts, both sides have announced their willingness to continue the dialogue on the trade deal. However, continued escalation of the dispute (for example, over Huawei) is leading to a gradual sharpening of both sides’ rhetoric and a toughening of their stances as regards the conditions for recommencing the talks. The present phase of the conflict has revealed deep discrepancies in issues of fundamental importance for the future of the negotiated deal, including the mechanisms for ensuring its enforcement, in addition to the circumstances and dates in which the current punitive tariffs could be lifted. The prolonged stalemate in the negotiations may cause the US to resume its tactic involving a gradual stepping up of its pressure on China, which in turn will translate into a downturn in the global economic situation and Washington’s increased political pressure on its allies as regards their cooperation with China.

More...

0.00 €

End of the grand coalitions. German political parties before the European Parliament elections

End of the grand coalitions. German political parties before the European Parliament elections

Author(s): Ryszarda Formuszewicz,Kamil Frymark / Language(s): English

Keywords: Germany; German politics; political coalitions; European Parliament elections; European Union; government;

Both German politicians and commentators have been talking about the extraordinary importance of the forthcoming European Parliament elections for the future of the EU. The expected decline in support for the Christian Democrats and Social Democrats, combined with the gains expected for parties opposed to European integration, will lead to major changes in the way the parliament functions, and of the EU as a whole. The two largest European parties will probably not be capable of forming a stable coalition, and this in turn could affect who takes up the chief posts in the EU. The results of the European elections could have repercussions for the ability of the grand coalition in Berlin to survive, and decisions regarding individuals in the CDU and SPD. For the German parties, this election is also the most important test before the autumn elections in three eastern federal Länder – in Brandenburg, Saxony and Thüringen. In addition, on 26 May, at the same time as the European elections, elections will be held for seats in the regional parliament in Bremen. For the SPD, loss of power in this federal state would present a major challenge, because the Social Democrats have been in power there for 74 years. More severe conflict and debate can be expected as to whether the CDU/CSU and SPD are to continue ruling collectively. If a minister of justice from the SPD wins a seat in the EP, this could lead to changes in Chancellor Angela Merkel’s government. It is possible that a reshuffle of Angela Merkel’s cabinet would involve appointment of CDU leader Annegret Kramp-Karrenbauer.

More...

0.00 €

End of the grand coalitions. German political parties before the European Parliament elections

Zmierzch wielkich koalicji. Niemieckie partie polityczne przed wyborami do Parlamentu Europejskiego

Author(s): Ryszarda Formuszewicz,Kamil Frymark / Language(s): Polish

Keywords: Germany; German politics; political coalitions; European Parliament elections; European Union; government;

Zarówno niemieccy politycy, jak i komentatorzy wskazują na wyjątkowe znaczenie zbliżających się wyborów do Parlamentu Europejskiego dla przyszłości Unii Europejskiej. Prognozowany spadek poparcia dla chadecji i socjaldemokracji w połączeniu ze spodziewanym wzmocnieniem reprezentacji partii krytycznie nastawionych do integracji europejskiej skutkować będzie głębokimi zmianami w funkcjonowaniu parlamentu, a także UE jako całości. Dwie największe partie europejskie nie będą najprawdopodobniej w stanie same utworzyć stabilnej koalicji, co może też wpłynąć na obsadę głównych stanowisk w UE. Wynik wyborów do PE może wpłynąć na trwałość wielkiej koalicji w Berlinie oraz decyzje personalne w CDU i SPD. Dla niemieckich partii głosowanie to jest także najważniejszym testem przed jesiennymi wyborami w trzech wschodnich krajach związkowych – w Brandenburgii, Saksonii i Turyngii, a ponadto 26 maja wraz z wyborami do PE odbędą się wybory do parlamentu krajowego w Bremie. Dla SPD poważnym wyzwaniem byłaby utrata władzy w tym kraju związkowym, gdyż socjaldemokraci rządzą tam od 74 lat. Można się spodziewać zaostrzenia sporów i debaty o kontynuowaniu wspólnych rządów CDU/CSU i SPD. Zdobycie mandatu w PE przez minister sprawiedliwości z SPD może doprowadzić do zmian w gabinecie kanclerz Angeli Merkel. Niewykluczone, że na skutek rekonstrukcji rządu znajdzie się w nim przewodnicząca CDU Annegret Kramp-Karrenbauer.

More...

0.00 €

The shades of German anti-Semitism

The shades of German anti-Semitism

Author(s): Kamil Frymark / Language(s): English

Keywords: Germany; German cities; anti-Semitism; Jews in Germany; migration of Jews; right-wing extremists; discrimination;

The streets of Germany’s biggest cities are increasingly witnessing frequent anti-Semitic incidents. Despite the fact that Germany regards the fight against anti-Semitism as part and parcel of its domestic policy, in recent years Jews living in Germany have reported that they feel under threat, to such an extent that 44% of them are considering migration. Debates on the presence of ‘imported anti-Semitism’ among refugees from Arab states who have come to Germany in recent years have been held for several months. Anti-Semitism among asylum seekers is a new element in the dispute that has been evident in Germany over the attitude of specific parties to anti-Semitism and methods for combating it. Both Alternative for Germany (AfD) and the Left Party are accused by other parties of insufficient efforts to eliminate instances of anti-Semitism in their ranks. The AfD, for its part, accuses Chancellor Angela Merkel of having contributed to an increase in xenophobic tendencies by pursuing a liberal migration policy. Significant differences between the statistics concerning incidents (which suggest that the perpetrators are most often right-wing extremists) and the accounts given by the victims (who point to individuals of migrant origin as the perpetrators) have triggered doubts regarding the methodology used to compile these statistics. Attempts by the Federal Ministry of the Interior to monitor anti-Semitic incidents, which is a practice recommended by non-governmental organisations, may help to improve the credibility of the statistics by showing the motivation behind such attacks in a broader context. Activities carried out by the federation and by individual German states focus on curbing anti-Semitism on the internet and in schools, which is where incidents involving discrimination and attacks are becoming increasingly common.

More...

0.00 €

Are reforms unavoidable? Belarus’s economy facing a reduction of subsidies from Russia

Are reforms unavoidable? Belarus’s economy facing a reduction of subsidies from Russia

Author(s): Kamil Kłysiński / Language(s): English

Keywords: Belarus; reforms; economy; economic policy; economic development; economic relations with Russia;

2018 brought a continuation of the economic growth in Belarus which started in 2017 and which followed a period of recession that had lasted several years. This does not equate to a genuine improvement in the condition of the Belarusian economy, which is still based on ineffective methods of planning and management dating back to Soviet times. Independent Belarusian economists and foreign experts agree that Belarus is currently stuck in a lowgrowth trap of around 2–3% annually, which prevents it from catching up with other countries of the region. In addition, Belarus’s economic situation is aggravated by the fact that, since mid-2018, Russia has been increasing the rate at which it is reducing its subsidies. These subsidies are among the main drivers of economic growth and form the precondition of the stability of the Belarusian economy as a whole. Moscow is making its continued support for Belarus conditional on Minsk’s readiness to engage in genuine integration under the Union State of Russia and Belarus, which has formally been in place since 1999. As a consequence, President Alyaksandr Lukashenka is now facing the challenge of either maintaining Belarus’s independence from Russia or losing at least a portion of Russian subsidies that currently account for 10% of Belarus’s GDP. An economic overhaul could be an alternative to the support Minsk receives from Moscow. However, the reforms implemented so far are limited and relate mainly to the IT sector as well as small and medium-sized companies. Fearing an excessive weakening of his system of power, in particular in the context of the upcoming presidential election, Lukashenka will continue to block more decisive actions, including the privatisation or closing of selected unprofitable state-controlled industrial plants. This means that Minsk will need to seek an agreement with Moscow despite the latter stepping up its demands. The price of this agreement will be Belarus’s increasing dependence of Russia.

More...

0.00 €

Serving politics. Television’s role in Ukraine’s presidential election

Serving politics. Television’s role in Ukraine’s presidential election

Author(s): Krzysztof Nieczypor / Language(s): English

Keywords: Ukraine; presidential elections; television; media; politics and communication; forming a public opinion; political parties;

Television plays a major role in the formation of public opinion in Ukraine. For 85% of the population, it represents their main source of information. By providing information about candidates in an election, their manifestos, and events surrounding election campaigns, television stations have a fundamental impact on the popularity of individual politicians and political parties, and their prospects of taking up senior posts. Online and press sources play a much smaller role in determining public opinion. Although the authorities in Kyiv have attempted to legislate to reform the media sector from 2014 onwards, the process of making the envisaged changes has come to a standstill. It has proven impossible to eliminate the problems that existed in the media prior to the Maidan revolution. The major television stations are still controlled by a small group of the wealthiest oligarchs, and are used by these oligarchs as vehicles for furthering their business and political agendas. The predominantly privately-owned media are highly dependent on the political and business relations between their proprietors and politicians. As a result of these ties, television stations under oligarch control have been engaging in measures to support or discredit particular candidates in the current presidential election campaign. Due to the importance and the part played by the media in shaping public attitudes, their influence over the outcome of the presidential election due to be held on 31 March will be considerable.

More...

0.00 €

Serving politics. Television’s role in Ukraine’s presidential election

W służbie polityki. Rola telewizji w wyborach prezydenckich na Ukrainie

Author(s): Krzysztof Nieczypor / Language(s): Polish

Keywords: Ukraine; presidential elections; television; media; politics and communication; forming a public opinion; political parties;

Telewizja odgrywa decydującą rolę w kształtowaniu opinii społecznej na Ukrainie, pozostając dla 85% mieszkańców głównym źródłem informacji. Przekazując wiadomości na temat kandydatów w wyborach, ich programów politycznych oraz przebiegu kampanii, stacje telewizyjne w zasadniczym stopniu wpływają na poziom popularności poszczególnych polityków i partii politycznych oraz ich szanse na objęcie najważniejszych stanowisk w państwie. Znacznie mniejsze znaczenie w kreowaniu nastrojów społecznych mają źródła internetowe i drukowane. Pomimo podjętych po 2014 roku przez władze w Kijowie prób wprowadzenia regulacji prawnych mających na celu zreformowanie rynku medialnego zaobserwować można stagnację w procesie przeprowadzania zapowiadanych zmian. Nie udało się wyeliminować negatywnych zjawisk obecnych w mediach przed rewolucją godności. Główne kanały telewizyjne wciąż znajdują się w rękach wąskiej grupy najbogatszych oligarchów, którzy wykorzystują je jako narzędzia walki politycznej i biznesowej. Zdominowane przez prywatny kapitał media cechują się dużym stopniem uzależnienia od relacji polityczno-biznesowych ich właścicieli z politykami. Skutkiem tych powiązań jest zaangażowanie kontrolowanych przez oligarchów stacji telewizyjnych we wspieranie lub dyskredytowanie poszczególnych kandydatów w trwającej kampanii wyborczej na urząd prezydenta. Biorąc pod uwagę znaczenie i rolę mediów w kreowaniu nastrojów społecznych, ich wpływ na rezultat zaplanowanych na 31 marca wyborów prezydenckich należy uznać za znaczący.

More...

0.00 €

US-German clash over international order and security. The consequences for NATO’s Eastern flank

US-German clash over international order and security. The consequences for NATO’s Eastern flank

Author(s): Justyna Gotkowska / Language(s): English

Keywords: United States; Germany; international order; security and defence; NATO; military cooperation; foreign policy;

This year’s Munich Security Conference has laid bare the differences in the US and German visions of international order and security in speeches given by Chancellor Angela Merkel and US Vice President Mike Pence. Germany fundamentally disagrees with the Trump administration both on the paradigm of inter-state strategic competition with China and Russia (and Iran) and on the redefinition of the political, economic and military terms of the alliance with Europe. Berlin, aware of the growing challenges to European and global order and security, rejects the American ‘peace through strength’ policy, but at the same time has failed to present any real alternative. Merkel’s defence of the multilateral approach and of the liberal international order (understood as shaping the policy with partners and allies, above all the USA, but also in dialogue with China and Russia) is not a viable alternative any more. Nor is developing comprehensive European strategic autonomy in the French spirit, independent of the United States. Berlin is still aware that the alliance with the USA form the foundations of German and European security and prosperity even if Washington is becoming an increasingly difficult partner and ally. Given the long-term domestic limitations that shape German foreign and security policy, it is difficult to expect any major change in Germany’s in-between course in the coming years. The continued disagreements between the two biggest allies over key security issues will present an increasing challenge to NATO’s Eastern flank countries.

More...

0.00 €

US-German clash over international order and security. The consequences for NATO’s Eastern flank

Niemiecko-amerykańskie spory o bezpieczeństwo. Konsekwencje dla wschodniej flanki

Author(s): Justyna Gotkowska / Language(s): Polish

Keywords: United States; Germany; international order; security and defence; NATO; military cooperation; foreign policy;

Tegoroczna Monachijska Konferencja Bezpieczeństwa, na której kluczowe przemówienia wygłosili kanclerz Niemiec Angela Merkel i wiceprezydent USA Mike Pence, obnażyła różnice w amerykańskiej i niemieckiej wizji europejskiego i globalnego ładu i bezpieczeństwa. Niemcy fundamentalnie nie zgadzają się zarówno z paradygmatem strategicznej rywalizacji z Chinami i Rosją (oraz z Iranem), jak i z redefiniowaniem przez administrację Donalda Trumpa politycznych, gospodarczych i wojskowych warunków sojuszu z Europą. Berlin, dostrzegając rosnące wyzwania dla europejskiego bezpieczeństwa, odrzuca amerykańską politykę „pokój przez siłę”, ale jednocześnie nie proponuje realnej alternatywy dla zagwarantowania europejskiego bezpieczeństwa. Nie jest nią „powrót do przeszłości”, czyli wezwanie do obrony bazującego na multilateralizmie „liberalnego porządku międzynarodowego”, rozumianego jako kształtowanie polityki wraz z partnerami i sojusznikami na czele z USA, ale także w dialogu z Chinami i Rosją. Nie jest nią również rozwijanie niezależnej od Stanów Zjednoczonych całościowej autonomii strategicznej UE w duchu francuskim. Waszyngton staje się dla Europy coraz trudniejszym partnerem i sojusznikiem, ale Berlin nadal zdaje sobie sprawę, że podstawą niemieckiego i europejskiego bezpieczeństwa stanowi NATO i współpraca z USA. W związku z długofalowymi niemieckimi ograniczeniami wewnątrzpolitycznymi trudno liczyć na zasadniczą zmianę polityki Niemiec w najbliższych latach. Oznacza to kontynuację tarć pomiędzy największymi sojusznikami w najważniejszych kwestiach bezpieczeństwa – reakcji Zachodu na wyzwania ze strony Chin i Rosji.

More...

0.00 €

Russia behind bars: the peculiarities of the Russian prison system

Russia behind bars: the peculiarities of the Russian prison system

Author(s): Jan Strzelecki / Language(s): English

Keywords: Russia; prison system; Federal Penitentiary Service; penal policy; penology; prison culture; law; state apparatus;

Russia is among the countries with the highest number of prisoners. Hundreds of thousands of inmates are supervised by an elaborate apparatus of the Federal Penitentiary Service (FSIN). This extended system is used as a tool for exercising control over society and solidifying the system of power. At the same time, it impacts the process of how shared norms and values are being formed in Russian society, in connection with society’s frequent contact with the so-called prison culture. Due to the absence of a major overhaul of the prison service, whose institutions and code of conduct date back to the time of the Soviet Gulag, the prison system is an excellent example of pathologies that are also present in other elements of the Russian state apparatus. These include the poor state of infrastructure, endemic corruption and the primacy of informal rules over the rule of law, consent to harsh exploitation of working prisoners and the omnipotence of the coercion apparatus.

More...

0.00 €

Russia behind bars: the peculiarities of the Russian prison system

Rosja za kratkami. Specyfika rosyjskiego więziennictwa

Author(s): Jan Strzelecki / Language(s): Polish

Keywords: Russia; prison system; Federal Penitentiary Service; penal policy; penology; prison culture; law; state apparatus;

Rosja jest jednym z krajów z największą liczbą więźniów na świecie. Za pilnowanie setek tysięcy osadzonych odpowiada rozbudowany aparat Federalnej Służby Wykonywania Kar (FSIN). Ta potężna machina jest narzędziem kontroli społeczeństwa, które pomaga utrzymać system władzy, ale równocześnie wpływa na kształtowanie podzielanych w rosyjskim społeczeństwie norm i wartości poprzez powszechność kontaktu z tzw. kulturą więzienną. Brak gruntownej przebudowy służby więziennej, której reguły instytucjonalne wywodzą się z czasów sowieckiego Gułagu, sprawia, że w systemie penitencjarnym widoczne są jak w soczewce patologie charakterystyczne także dla innych elementów rosyjskiej machiny państwowej: od złego stanu infrastruktury, poprzez korupcję i prymat zasad nieformalnych nad przepisami prawa, po przyzwolenie na bezwzględną eksploatację pracujących więźniów i wszechwładność aparatu przymusu.

More...

0.00 €

Russia vis-à-vis Iran

Russia vis-à-vis Iran

Author(s): Witold Rodkiewicz / Language(s): English

Keywords: Russia; Iran; geopolitics; relations with United States; cooperation in Syria; Sunni extremism; strategic partners; Middle East;

Russia’s relations with Iran are almost entirely based on geopolitical assumptions. Both states are interested in weakening the position the United States holds in the region; both have a common enemy in the form of Sunni extremism. Combined with the successful cooperation in Syria, which is not devoid of elements of rivalry, these priorities make Russia and Iran strategic partners in the Middle East.

More...

0.00 €

Russia vis-à-vis Iran

Rosja wobec Iranu

Author(s): Witold Rodkiewicz / Language(s): Polish

Keywords: Russia; Iran; geopolitics; relations with United States; cooperation in Syria; Sunni extremism; strategic partners; Middle East;

Stosunki Rosji z Iranem opierają się niemal wyłącznie na przesłankach geopolitycznych. Obydwa państwa są zainteresowane osłabieniem roli Stanów Zjednoczonych w regionie oraz mają wspólnego wroga w postaci sunnickiego ekstremizmu. Te strategiczne priorytety w połączeniu z udanym, choć niepozbawionym elementów rywalizacji, doświadczeniem współpracy w Syrii powodują, że Rosja i Iran są strategicznymi partnerami na Bliskim Wschodzie.

More...

0.00 €

A ‘last-minute’ transit contract? Russia-Ukraine-EU gas talks

A ‘last-minute’ transit contract? Russia-Ukraine-EU gas talks

Author(s): Szymon Kardaś,Agata Loskot-Strachota,Sławomir Matuszak / Language(s): English

Keywords: Russia; Ukraine; European Union; gas transit; trilateral cooperation; transit contract; gas pipeline; transit route;

On 21 January another round of trilateral gas talks between Russia, Ukraine and the European Union was held in Brussels. This meeting mainly concerned the new Russian-Ukrainian transit contract; the transit contract currently in force between Gazprom and Naftogaz will expire as of 1 January 2020. During the meeting, European Commission Vice-President Maroš Šefčovič submitted proposals to the parties concerning the parameters of a new contract transit, but did not make them public. The meeting was the latest in this series of trilateral gas talks; the previous round was held in Berlin in July 2018. In Brussels Russia declared its willingness to conclude a new transit agreement, although it highlighted the need for the legal dispute between Naftogaz and Gazprom to be resolved before that could happen. The lack of success during the talks so far, the divergent interests of the various parties and the current political context suggests that a new contract transit will probably only be concluded by the late autumn or winter of this year, and possibly in the period immediately before the expiry date of the current contract between Naftogaz and Gazprom. It is also conceivable that the negotiations will be extended into 2020, and that meanwhile transit will take place on the basis of principles agreed in the short term, along the lines of the so-called winter packages in 2014 and 2015, something which would be very disadvantageous for Ukraine and the EU, but extremely convenient for Moscow. There is no reason to expect rapid progress in the Russian-Ukrainian negotiations; they are proceeding in complicated conditions, including the ongoing political conflict between Kiev and Moscow, the numerous legal disputes between Naftogaz and Gazprom, the construction of new Russian export pipelines, the continuing fundamental reform of the Ukrainian gas sector, and finally a packed political calendar (for both Ukraine and the EU) in 2019. The negotiation process is also difficult because of the contradiction between the long-term interests of Ukraine, which wants to maintain its status as a key transit route for Russian gas in the long term, and Russia, whose strategic goal is to become independent of the Ukrainian transmission network.

More...

0.00 €

A ‘last-minute’ transit contract? Russia-Ukraine-EU gas talks

Kontrakt tranzytowy „last-minute”? Rosyjsko-ukraińsko-unijne rozmowy gazowe

Author(s): Szymon Kardaś,Agata Loskot-Strachota,Sławomir Matuszak / Language(s): Polish

Keywords: Russia; Ukraine; European Union; gas transit; trilateral cooperation; transit contract; gas pipeline; transit route;

21 stycznia odbyła się w Brukseli kolejna runda trójstronnych rozmów gazowych między Rosją, Ukrainą a Unią Europejską, dotycząca przede wszystkim nowego rosyjsko-ukraińskiego kontraktu tranzytowego; ważność umowy tranzytowej obowiązującej aktualnie między Gazpromem i Naftohazem wygasa bowiem 1 stycznia 2020 roku. Podczas spotkania wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej Maroš Šefčovič przedłożył stronom propozycje dotyczące parametrów nowego kontraktu tranzytowego, nie podając ich jednak do publicznej wiadomości. Spotkanie było kolejną rundą trójstronnych rozmów gazowych – poprzednia odbyła się w Berlinie w lipcu 2018 roku. Strona rosyjska zadeklarowała w Brukseli gotowość zawarcia nowej umowy tranzytowej, wskazując jednak na konieczność uprzedniego uregulowania sporu prawnego między Naftohazem i Gazpromem. Następne spotkanie w formacie trójstronnym zapowiedziano na maj 2019 roku. Brak sukcesów w dotychczas prowadzonych rozmowach, rozbieżne interesy stron oraz bieżący kontekst polityczny wskazują na to, że nowy kontrakt tranzytowy zostanie najprawdopodobniej zawarty dopiero późną jesienią lub zimą tego roku, a niewykluczone, że w okresie bezpośrednio poprzedzającym datę wygaśnięcia obowiązującego kontraktu między Naftohazem i Gazpromem. Nie można również wykluczyć, że negocjacje przeciągną się na 2020 rok, a tranzyt odbywał się będzie na doraźnie uzgadnianych zasadach, na wzór tzw. pakietów zimowych zawieranych w 2014 i 2015 roku, co byłoby bardzo niekorzystne dla Ukrainy i UE, a niezwykle wygodne dla Moskwy. Brak jest bowiem przesłanek, by oczekiwać szybkich postępów w rosyjsko-ukraińskich negocjacjach. Toczą się one w skomplikowanych warunkach, m.in. ze względu na utrzymujący się konflikt polityczny na linii Kijów–Moskwa, liczne spory prawne między Naftohazem i Gazpromem, budowę nowych rosyjskich gazociągów eksportowych, trwającą fundamentalną reformę ukraińskiego sektora gazowego, wreszcie napięty kalendarz polityczny (zarówno ukraiński, jak i unijny) w 2019 roku. Proces negocjacyjny jest utrudniony także ze względu na sprzeczność długofalowych interesów między Ukrainą, która chciałaby długoterminowo zachować status kluczowego szlaku tranzytowego rosyjskiego gazu, a Rosją, której strategicznym celem pozostaje uniezależnienie się od ukraińskiej sieci przesyłowej.

More...

0.00 €

In the shadow of war. Ukraine’s policy towards internally displaced persons

In the shadow of war. Ukraine’s policy towards internally displaced persons

Author(s): Krzysztof Nieczypor / Language(s): English

Keywords: Ukraine; Eastern Ukraine; conflict; war; internally displaced persons; migrations; humanitarian issue; international aid;

The conflict in eastern Ukraine that has been going on for more than four years has resulted in one of country’s worst social crises. More than 10 000 people have now been killed, and more than 25 000 injured in the conflict. The destruction caused by war, a weak economy, and the spread of criminal activity in areas controlled by pro-Russian separatists have forced more than 2 million people to leave their place of residence, according to official figures. Approximately 1.5 million of these have moved to other regions in the country. Although there is every indication that the true number is lower, the scale and consequences of the problem mean that Ukraine is facing the greatest humanitarian crisis in its history. Although the authorities in Kyiv have expressed their resolve to solve the humanitarian issues and reintegrate the eastern regions into the rest of the country as soon as possible, the measures the state has taken have been inadequate and ineffective. The legal mechanisms devised to assist displaced persons are often discriminatory and sometimes unlawful. This failure to provide effective aid to displaced persons leaving the occupied areas has revealed not only that the administrative apparatus is ineffectual, but also that Ukrainian politicians are unwilling to take real measures to meet this challenge. In view of the ineffectiveness of state institutions, most of the support given to internally displaced persons is being provided by volunteers and by NGOs using international aid.

More...

0.00 €

In the shadow of war. Ukraine’s policy towards internally displaced persons

W cieniu wojny. Ukraina wobec osób wewnętrznie przesiedlonych

Author(s): Krzysztof Nieczypor / Language(s): Polish

Keywords: Ukraine; Eastern Ukraine; conflict; war; internally displaced persons; migrations; humanitarian issue; international aid;

Toczący się od ponad czterech lat konflikt na wschodzie Ukrainy wywołał jeden z najpoważniejszych kryzysów społecznych w kraju. W jego wyniku zginęło już ponad 10 tys. osób, a ponad 25 tys. zostało rannych. Zniszczenia wojenne, zła sytuacja gospodarcza oraz postępująca kryminalizacja terenów znajdujących się pod kontrolą prorosyjskich separatystów zmusiły – według danych oficjalnych – ponad 2 mln ludzi do opuszczenia swojego miejsca zamieszkania, z czego ok. 1,5 mln przeniosło się do innych regionów kraju. Choć wszystko wskazuje na to, że ich liczba jest mniejsza, to skala problemu i jego konsekwencje powodują, iż Ukraina mierzy się z największym kryzysem humanitarnym w swojej historii. Pomimo deklarowanej determinacji władz w Kijowie do jak najszybszego rozwiązywania problemów humanitarnych oraz reintegracji wschodnich regionów z resztą kraju, działania państwa w tym zakresie są nieefektywne i niewystarczające. Wypracowane rozwiązania prawne mające służyć wsparciu osób przesiedlonych mają nierzadko charakter dyskryminacyjny i w niektórych przypadkach bezprawny. Brak skutecznej pomocy osobom przesiedlonym z terenów okupowanych ujawnia nie tylko niewydolność aparatu administracyjnego, lecz także niechęć ukraińskich polityków do podjęcia rzeczywistych działań mających na celu sprostanie temu wyzwaniu. Wobec nieefektywności instytucji państwowych znaczna część wsparcia dla uchodźców wewnętrznych realizowana jest dzięki działalności wolontariuszy i organizacji pozarządowych korzystających z pomocy międzynarodowej.

More...