4.50 €
We kindly inform you that, as long as the subject affiliation of our 300.000+ articles is in progress, you might get unsufficient or no results on your third level or second level search. In this case, please broaden your search criteria.
In this paper are being discussed the locations, the conditions and the participants in the establishment of the first National Revival community centers, also calld chitalishta, in the Rhodopes. They were established in three micro-regions - the central part, the northern foothills and the southwest Rhodopes. The community centers were connected to and influenced by Plovdiv, the main cultural and educational centre for Bulgarian territories in the 1860's and the 1870's. The beginning of the Rhodope community centers was influenced by the establishment of the Bulgarian Exarchate as an independent church institution and the participation of the most enlightened strata of Bulgarian society in the struggle for a Bulgarian church.
More...
The town Razgrad from today was established in the XV century on a early Thracian, Roman and Bulgarian settlement. During the Renaissance and the period from the middle of the XIX century Bulgarians in Razgrad created their own municipality and joined the struggle for church independence and establishing a new school. In 1860 was built the current church "St.Nikolai" and the authority of the Ecumenical Patriarchate was rejected. For the educational and spiritual development of the city worked many of the citizens from whom more notable were S. Petrov, D. Hranov, A. Tsanov, N. Georgieva and others.
More...
The paper aims to acquaint the readers with the exceedingly active multifarious activity of Queen Eleonore in the field of charity and philanthropy in Bulgaria, naturally related to the political, cultural and economic life in the country in the first years of the 20-th century, marked as they were by the struggle for national unification. The subject is researched for the first time, mainly on the basis of Bulgarian sources and the till sparse contemporary studies dedicated directly to the life and work of Queen Eleonore in Bulgaria and Europe in the field of charity. For the first time, the paper follows the appearance of the new queen in Bulgaria's social, political and cultural sphere: it marks out the parameters of action in the organization of charity in this country, as well as the first more widely advertised Bulgarian efforts on the international field on the part of the Bulgarian Red Cross (BRC) and the 'Samaritan' society she founded, which also had supporters across the ocean. It also speaks of the participation of Queen Eleonore in organizing nursing activities in support of the army during the Balkan War in 1912-1913 and the opportunities she constantly sought and found to provide medical aid to the army and the front lines during the Second Balkan War and in the years of the Treaty of Bucharest, which was determental to the Bulgaria. Her preparations for the official visit across the ocean at the invitation of the United States government allows us to follow her extremely responsible attitude to this top-ranking diplomatic mission which she considered extremely important and which she undertook in the name of Bulgaria's welfare.
More...
At the beginning of World War I Bulgaria remained neutral, waiting for favourable conditions to engage in the conflict. Its supreme political objective was national unification. The Balkan countries were under constant pressure of the warring coalitions that were trying to win new allies. No Balkan state was a master of the situation and each was afraid about it's back. Because of its geographic location Bulgaria had a strategic position in the Balkans and its joining one of the warring groups would have ensured its geopolitical advantage in the war. In the "Bulgarian summer of 1915" both warring coalitions tried to attract the country on their side, offering territorial compensations or awards. Germany's promises were taken as more reliable by the politicians and Bulgaria entered World War I as part of the Central Powers. The choice of the great allies proved wrong. What was more, the manner of selection was also wrong - not according to the possibility of final victory, but according to the bidding in the territorial auction the profit of which would be lost at the loss of the war.
More...
Despite the fact that more than 60 years have passed since the death of Joseph Stalin, the leader of the USSR from 1922 to 1953, the memory of him remains alive. For several years running Stalin has topped the ranking of the most remarkable figures in Russia’s history. Portraits of him appear at political demonstrations and religious events; new monuments to the dictator are erected. The Kremlin’s official rhetoric increasingly refers to the positive aspects of the Soviet era, in particular to the victory in World War II. Representatives of the state’s administration and the Orthodox Church have been making favourable comments about Stalin.
More...
The current publication presents the activity of the Vasil Levski National Museum aimed at achieving two important tasks.The first task is the formation of a truthful idea of the personality of Vasil Levski in the youngest visitors of the museum, aimed at creating a sound basis for the development of further knowledge of his personality and his role in Bulgarian history. This task is being realized by two books targeted at children and pupils, producedby the museum, as well as the work of the museum’s children center. The second task is popularizing the personality of Vasil Levski as one of the greatest European revolutionaries of the 19th century among the international audience.The emphasis here are two museum editions – a book for Levski translated in eight languages and a book (in Bulgarian only) about the greatest European revolutionaries and thinkers among his contemporaries, at the time when he lived and fought for Bulgarian freedom and for his democratic ideas.
More...
Kamo lepe sreće da zaista možemo pristupiti anatomiji hrvatsko-srpske mržnje. Jer anatomi – kao oni na Rembrantovom „Času anatomije“ – uglavnom rade na mrtvim telima, na leševima, a mržnja o kojoj mi ovde govorimo živa je, živa i zdrava. I mi koji hoćemo da zasečemo u njeno živo tkivo rizikujemo da se srpsko-hrvatska mržnja okrene protiv nas. Drugim rečima, oni koji na srpskoj i hrvatskoj strani ne hrane ovu mržnju, ili nisu ravnodušni prema njoj nego je dovode u pitanje, analiziraju, seciraju in vivo – bave se, blago rečeno, jednim delikatnim poslom.
More...
Instituţiile vechi de învăţământ fac parte dintre depozitarele patrimoniului cultural şi ştiinţific al unei societăţi. Valorificând sursele inedite ale Arhivelor Naționale a Republicii Moldova, surse ce ţin de trecutul şi evoluţia unor instituţii de învățământ cu cele mai vechi tradiţii din spaţiul dintre Prut şi Nistru, suntem în măsură să afirmăm că istoria școlii este o oglindă a societății, ea conservând mentalitatea și cultura unei epoci uitate.
More...
Un sumar bilanţ al activităţii portului Bugaz pe parcursul celor aproape opt ani, între redeschiderea traficului şi cedarea ocupantului sovietic, relevă rezultate pozitive pe mai multe paliere. Populaţia locală şi cea din hinterlandul portului, care a cuprins o regiune de 100 km din sudul Basarabiei, a beneficiat de un debuşeu pentru exportul produselor cerealiere, cu preţuri avantajoase şi stimulative. Navigaţia între Marea Neagră şi limanul Nistrului s-a îmbunătăţit ca urmare a amplasării balizelor şi instalaţiilor de acostare a navelor. De aceste facilităţi au beneficiat nu numai navele care veneau la încărcat, ci şi pescarii din zonă. Numărul locurilor de muncă, stabile şi temporare, a crescut. Portul Bugaz a provocat o mişcare economică şi comercială în sudul Basarabiei cu efecte în îmbunătăţirea transporturilor pe apă cu porturile Constanţa şi Sulina, de unde cerealele luau drumul spre pieţele din Orientul Mijlociu şi Occident. La Bugaz s-a derulat o activitate „determinată şi condusă în spirit naţional românesc”, într-o zonă cu o populaţie eterogenă şi cu o utilizare pentru comunicare „din ce în ce mai întinsă a limbii româneşti” . Indubitabil, portul Bugaz a contribuit la consolidarea procesului conexării Basarabiei la economia unitară a României.
More...
O datumu kraja Jugoslavije može se raspravljati. Mnogo je svojevrsnih prekretnica indikativnih za taj raspad. U stvari, mnogo je činjenica koje se mogu objasniti samo dugotrajnim procesima. Na primer, slovenačko zalaganje za minimum zajedničkih funkcija federacije i srpsko nastojanje da se ostvari Jugoslavija sa što manje decentralizacije, dugotrajna su nastojanja (vidljiva još 1962. na sednici politbiroa SKJ). Ali su ona 80-ih godina dospela u širu javnost delatnošću etničkih preduzetnika, različitih političkih mutivoda koji su pecali u jugoslovenskoj krizi. Među njima je bilo raznih primeraka, od automehaničara sa Kosova do sveštenika iz Hercegovine.
More...
Utvara hoda bivšom Jugoslavijom, lupa po dvoru, ne plaši gospodu. Čest simptom društva u kojem je dostignuta gotovo potpuna ideološka hegemonija jeste izvesna naivna fiksacija na okrugle godišnjice.1 Jer kao oblik memorijalizacije takva fiksacija ujedno može biti i subverzivna – kada se primerice memorijalizuju događaji čije je pamćenje „neprijatno“ za dominantne političko-ekonomske strukture – i konstruktivna – kada služi daljoj dubljoj i temeljnijoj stabilizaciji tih struktura.
More...
Trideseta godišnjica tzv. Krvavog Uskrsa na Plitvicama, koji se vodi kao službeni početak nikad proglašenog rata u Hrvatskoj, vlasti su obilježile u sred trećeg vala pandemije. Posve uobičajeno, s par prigodnih govora, s medijima koji su bili puno zainteresiraniji za sukob između predsjednika i premijera oko toga tko će biti na čelu Vrhovnog suda i s dobacivanjem radikalnih nacionalista koji su premijera vrijeđali zbog koalicije s SDSS-om, personificiranim u liku Milorada Pupovca. Istovremeno, dan ranije u Aržanu, rodnom mjestu Josipa Jovića kojeg službena historiografija vodi kao prvog poginulog branitelja svečano je obilježen početak gradnje memorijalnog centra koji će nositi njegovo ime. Josip Jović je, uz sedmoricu ranjenih, bio jedini čovjek koji je poginuo tog Uskrsa na Plitvicama u uniformi specijalne policije MUP-a Hrvatske, dok je s druge strane na strani pobunjenih Srba, poginuo Rajko Vukadinović. Iako kratkotrajan sukob, on se logično obilježava kao početak rata u Hrvatskoj, a u svemu što se oko njega događalo i događa možemo vidjeti kompletnu ratnu i poratnu stvarnost Hrvatske. S jedne strane, miting istine na Plitvicama, odluka da se tamošnji nacionalni park pripoji samoproglašenoj SAO Krajini, upad paravojske u hotele i upravu Nacionalnog parka i to u vrijeme dok se tamo odmaraju turisti, pokušaj hrvatskih vlasti da vrate otuđeni dio teritorija pod svoju kontrolu, balvani na cesti, zasjeda, okršaj i na koncu pobjeda hrvatskih vlasti te uspostava policijske stanice Republike Hrvatske na Plitvicama, sve uz nekoliko ljudi koji će kasnije odigrati bitne uloge u ratu i poraću.
More...
Iako je Drugi svjetski rat, pun užasa i do tada nezamislivih zločina, službeno počeo 1.9.1939. na dan kad je Njemačka napala Poljsku, mi ga računamo od 6. aprila 1941. i napada na Jugoslaviju. No, on je zapravo počeo par dana ranije, odnosno 27. marta 1941., kad je nakon masovnih beogradskih demonstracija koje su se proširile po zemlji, izvršen vojni udar u kojem su s vlasti srušeni potpisnici Trojnog pakta. Taj izazov je za Hitlera bio previše, zbog čega je unatoč nastojanjima nove vlade da to spriječi, odlučio napasti i Jugoslaviju. Čitav niz knjiga je napisan o 27. martu, o ulozi britanskih tajnih službi u čitavoj priči, o tome u kolikoj mjeri su komunisti obilježili demonstracije, što je bila službena istina u SFRJ i o raznim zakulisnim igrama.
More...
Nemam želju da se uključujem u raspravu o tome je li Beograd varoš ili velegrad. Ima zaista smisla sagledati ulogu tog grada u svemu što se događalo poslednjih četrdesetak godina. Ja nisam istoričar, ali je to grad u kojem sam živeo kada je izabrao da igra glavnu ulogu u tragediji. Operativna reč je izabrao. Cela priča, kako je ja vidim, složenija je i istovremeno ružnija. Najpre o složenosti.
More...
Estonia is the only one of the three Baltic states to have recorded stable population growth in recent years. The main reason for this has been the increasingly positive rates of immigration and re-remigration, which have enabled Estonia to compensate for its negative birth rate. Despite Tallinn’s cautious migration policy, the continuation of these trends will postpone a future demographic crisis, and also enable the state and society to better prepare for population-related challenges in the future.
More...
My journey of business peacemaking began in 1973. At that time, we had a private company despite never being members of the Communist Party. During that era, lacking party endorsement meant nearly all the doors were closed, and business opportunities were exclusively granted to companies whose leaders held party membership. Consequently, our generations-old clergy family found itself destined for failure, left with no option but to survive and prosper. My father served as a peacemaker, reconciler, a mediator among feuding families in Kosovo - a role that extends through my grandfather and ancestors. As a family of priests, we were always there for all neighbors and fellow citizens grappling with problems, such as, for example, blood feuds. In such situations, both Serbs and Albanians would always reach out to us. My ancestors consistently played a role in mediation and reconciliation, passing down this gift to me. Thus, by respecting and cherishing my family and continuing its traditions, I am committed to actively fostering reconciliation among Serbian families in Kosovo, Albanian families in Kosovo, and, most challenging of all, reconciliation between Serbian and Albanian families. I believe that the ability for successful mediation is a gift from God, inherited from my family.
More...
Prevazilaženje rodnih stereotipa, uspješnije korištenje rodno senzibilnog jezika, smanjenje seksističkih razmišljanja, izvještavanja, smanjenje diskriminacije žena u medijima, prezentiranje političarke kao subjekta a ne kao objekta političkih kampanja, lekcije su koje će, čini se, bosanskohercegovačko društvo morati učiti još dugo. Mediji korigiraju pristup navedenoj problematici, ali je to i dalje daleko od željenog i potrebnog kako bi se političarke afirmirale na adekvatan način u Bosni i Hercegovini. Nastavlja se promoviranje poznatih političkih lica naslovnica, dok se istovremeno ostavlja malo ili nimalo prostora za promoviranje kandidatkinja. O tome svjedoči podatak u ovom istraživanju, tijekom kojega je u periodu monitoringa na naslovnicama dnevnih novina i magazina/časopisa identificirano sedam fotografija kandidata, a niti jedna kandidatkinje. Jednostavno i formalno poštivanje kvota na izbornim listama, pristup medija pri traženju stručnih političkih mišljenja ostavlja dubok trag kroz očito prisutan patrijarhalni stav o podijeljenim ulogama muškarca i žene, što se i dalje odražava na političku scenu u BiH. Takav pristup najbolje je vidljiv ako se analiziraju kanali kojima se političke stranke obraćaju glasačkom tijelu, a to su upravo političari (u kategoriji "izbori" citirane osobe u 74% slučajeva) dajući ženi sekundarnu ulogu osobe koja postaje samo broj na glasačkoj listi (u kategoriji "izbori" političarke su citirane osobe u 14% slučajeva). Da političari vode glavnu riječ na više načina potvrđuje i podatak o fotografijama na kojima se pojavljuju tijekom predizborne kampanje u rubrici Izbori. Fotografije političara zauzimaju ukupno 57% prostora predviđenog za fotografije u rubrici Izbori, političarkama pripada 10% fotografija, a stranačke kolege i kolegice pojavljuju se zajedno u 33% slučajeva. Ovi lokalni izbori u bosanskohercegovačkoj javnosti ostat će zapamćeni i po specifičnom načinu naglašavanja i isticanja fizičkog izgleda na fotografijama političarki kroz inicijativu medija da se organizira "Miss Lokalnih izbora 2012" te na taj način postali "... samo dio političkog cirkusa u kojem trebamo birati...". Međutim, ohrabruje činjenica da analiza fotografija koje su pratile kandidate/ kandidatkinje u rubrikama koje se tiču Lokalnih izbora 2012. nije zabilježila postojanje fotografija koje eksplicitno naglašavaju fizički izgled političarki. Stereotipne priče dio su svakodnevnice i gotovo je nemoguće otvoriti dnevne novine, sedmične ili mjesečne časopise i ne pronaći jednu takvu. Obećavajući podatak je da su u rubrici Izbori istraživači identificirali samo jednu priču o stereotipu (manje od 1%) te 259 priča (99%) za koje je utvrđeno da ne sadrže nikakvu priču o stereotipu. U "ostalim političkim" rubrikama pronađeno je 4.565 tekstova koji nisu ni na koji način u vezi sa stereotipima te 17 tekstova koji su priča o stereotipu/ima. Dok političke stranke u prvi plan nastavljaju postavljati političare (u kategoriji "izbori" muškarci su citirani u 74% slučajeva) mediji, svjesno ili nesvjesno, korigiraju tako nešto kroz korištenje rodno senzibilnog jezika tijekom izvještavanja (u kategoriji "izbori" zabilježena su 33 rodno senzibilno napisana teksta). Stvaranje začaranog kruga nastavlja se promoviranjem većeg broja političkih kandidata nego političkih kandidatkinja. Opća situacija u bosanskohercegovačkoj politici i medijskom prostoru tijekom predizborne kampanje potvrđuje zabrinjavajuću činjenicu da smo i dalje većim dijelom patrijarhalno društvo koje ne može ili ne želi priznati da političarka vrijedi jednako kao i političar, a da država može i mora pokušati ženu uključiti u aktivne političke tokove, a ne kao političku marionetu.
More...
Sada kada Bosna i Hercegovina ulazi u treću deceniju od završetka ratnog sukoba, određene problematike iz društvene sfere koje se nisu pravilno adresirale u postkonfliktnom periodu ostavljaju traga i na feminističke aspekte razvoja društva, posebno u sferi tranzicijske pravde. S druge strane, sa različitim geopolitičkim dešavanjima širom Evrope i svijeta, Bosna i Hercegovina se našla u poziciji u kojoj konflikti iz drugih zemalja ostavljaju trag na naše društvo – da li kroz učešće sigurnosnih snaga iz BiH u mirovnim misijama ili kroz primanje izbjeglica, migranata i migrantica i tražitelja i tražiteljica azila iz konfliktnih i drugih zemalja svijeta.
More...