We kindly inform you that, as long as the subject affiliation of our 300.000+ articles is in progress, you might get unsufficient or no results on your third level or second level search. In this case, please broaden your search criteria.
Long-term imprisonment involving forced labor in mines under inhumane and degrading conditions was one way of getting rid of “class enemies” without attracting too much attention to the Czechoslovak Communist regime.
More...
Referat govori o ljudskim i materijalnim stradanjima u župi Guča Gora, najvećima u njezinoj povijesti, želji agresora da očisti sve tragove Hrvata-katolika metodom spaljene zemlje u selima, grobljima, sakralnim objektima, te o njihovim posljedicama. Početak povratka je bio veoma težak zbog straha i živog sjećanja, opstrukcije vlasti i politike hrvatskih čelnika. Ključnu ulogu u povratku odigrali su fratri franjevačkog samostana u Gučoj Gori na čelu s fra Franjom Križancem, koji se kao gvardijan samostana vratio u samostan u ljeto – srpnja 1994. godine. Župljani su se djelomice vratili u sva sela osim u Bikoše. Potrebno je činiti dodatne napore kako bi se potaknulo i pomoglo povratku onih koji to još nisu učinili u svako ovo naše selo.
More...
Porodica spada među institucije koje uživaju najveću svetost i značaj, pa će upoznavanje s onim što je narušava itekako utjecati na popravljanje porodice i društva. Naime, različite devijacije u porodici i društvu plod sumanjkavosti u kulturi porodičnog života izraženih kroz pojedinca.
More...
After Paris attacks in 2015, the image projected by the Muslim minority is very negative. The objective of this study is to analyze the discursive construction of the collective ethos of the Muslim minority in France, through the speeches in media. Our corpus consists of a group of digital texts (articles, blogs, forums, social media, etc.) Our search is at the crossroads of two disciplines: argumentation and discourse analysis. Our analysis proceeds in four steps: first, we present the impact of Paris attacks on the Muslim minority. Then, we study the preliminary ethos of Muslims as it is constructed in the media. Afterwards, we analyze the collective ethos self-attributed, presented by Muslims in response to their negative ethos. Finally, we study the arguments they advance to rework this negative preliminary ethos.
More...
Пројектован човек у овој цивилизацији је хибрид пантелеона (им¬ператив да у свему буде као лав, да се сам запосли јер држава није за¬дужена да решава то егзистенцијално питање – како је говорио екс-др¬жавни чимбеник, да је увек смирен, перфектно естетизован),2 Махатме Гандија (да је увек несклон реторзији,3 да је јачи и богатији смирено¬шћу и од најјаче или најсилољубивије војске која после 11. септембра реагује реторзијом...) и Маљевичевог белог платна или црног квадрата на коме ће се уписивати хуманизам постмодерне.
More...
Prva zamisao ovog filozofskog zbornika o ratu njegovom diskursu nastala je početkom devedesetih godina. Ta zamisao nije bila lišena, tako da kažem, mirovnjačke diplomatije. U pozadini ubrzanih i veoma dramatičnih dogadaja u Jugoslaviji, postepeno koncepcijsko uobličenje zbornika poprimilo je didaktičke tonove. Ono što je ovaj zbornik nastojao da rekonstruiše u području teksta, ponovo je, u svoj žestini, progovorilo kontekstualno. U ranim devedesetim, javni diskurs su nasilno kolonizovali upravo oni elementi govora rata za koje sam verovao da su odavno otpisani i nepovratno arhivirani. Neprosvećene i sasvim primitivne forme militarističkog diskursa nezadrživo su provalile u svakodnevni život. Uprkos neobično čestom iskustvu rata, s kojim smo se ovde i sada ponovo susreli, iznenadio me je nizak teorijski nivo ratničkog diskursa. Pod naletom gole sile, procedura racionalnog argumentisanja sasvim je izostala: atavizam ratnih sredstava ponovo je preuzeo mandat kultivisanim inicijativama.
More...
The initial idea of this philosophical anthology on war and its discourse was formed at the beginning of the Nineties. This idea was not deprived of, so to say, pacifist diplomacy. In the background of accelerated and very dramatic events in Yugoslavia, gradual conceptual shaping of the anthology took on didactic overtones. That which this anthology attempted to reconstruct in the area of text started speaking again, with all vehemence, contextually. In the early nineties public discourse was forcefully colonized by precisely those elements of war talk which I believed had been long ago written off and irretrievably archived. Uneducated and totally primitive forms of militaristic discourse irrepressibly burst through into everyday life. In spite of exceptionally frequent war experience with which we have met here, and were now meting once again, I was surprised by the low theoretical level of war discourse. Under the surge of naked force, the procedure of rational argumentation was completely absent: atavism of war means once again overtook the mandate of cultivated initiatives.
More...
Kada sam pošao u rat radovao sam se, verovatno kao i svaki mladi čovek tih dana, onome što je nejasno stajalo pred nama. Slutili smo da će se taj doživljaj duboko i snažno odraziti na naš razvoj i u njemu smo videli kratku, veliku školu iz koje ćemo se vratiti ili kao ljudi, ili se uopšte nećemo vratiti. Mi smo naraštaj kome smo pripadali smatrali starim, i činilo nam se kao čudesan san da možemo sa oružjem u ruci, sa svim što smo mi doprineli, da ratujemo za slavu zemlje. Osećali smo da smo dorasli odgovornosti koja se iznenada svalila na nas, da je istorija u nama oživela i učinila nas delom plodne i jedinstvene snage. Reč otadžbina promenila nas je iz osnova i kao nekakva čarobna formula ona je bila rešenje nesloga i razdora koje je svakog zadovoljavalo. Za oružje sposobna omladina našla se u punom broju u pukovima; ona je delom pokazala da je dorasla zadatku koji je vreme pred nju postavilo i da zemlja na nju može da se osloni.
More...
Platon u Državi govori o ratu kao o »temeljnoj veštini«, što znači da je rat posebna forma rada, moguća samo u okvirima organizovane »podele rada«, koja, opet, predstavlja vrhovnu veštinu pólisa. Rat je, dakle, »demijurg«. Upravo delo demijurga dovodi do krajnje granice destruktivno obeležje demijurškog - kao što kasnije kapitalizam do krajnje granice dovodi obeležje konstruktivnosti.
More...
Dok sam poslednjih nekoliko godina istraživala, pokušavajući da spojim delove onog što bi se moglo nazvati »fragmenti ratničkog diskursa« u Zapadnoj kulturi, slučajno sam naišla na sledeću gnostičku zagonetku: »Dokle će muškarci ratovati? - Sve dok žene imaju decu«. Na prvi pogled odgovor podseća na parafraze onih uobičajenih zagonetki iz detinjstva koje bi se mogle nazvati »Zauvek«, (npr. »Dok okean ne presuši«), ili na •Šekspirovog Magbeta (»Dok Birnamska šuma ne počne da se kreće/ Na njega i ne dođe na brdo Dansinejsko«). Međutim, pri bližem ispitivanju - ili bolje reći, posle daljeg čitanja tokom kojeg sam bezbroj puta naišla na analogiju između ratovanja i rađanja dece - učinilo mi se da ova stara zagonetka zahteva uzročno-posledičnu interpretaciju: »Ako bi žene samo prestale da rađaju, muškarci bi prestali da ratuju«. Ovo bi, naravno, moglo da bude truizam, jer ako žene prestanu da rađaju očigledno ne bi bilo muškaraca koji bi mogli da ratuju. U obrnutom smeru, ova bi tvrdnja mogla da podrazumeva - i to je implikacija koja se istražuje u ovom tekstu - da muškarci ratuju zato što žene rađaju. Prvo ću pomenuti nekoliko mitskih i istorijskih arhetipova koji uključuju teme herojstva i neporočnosti, hrabrosti i čednosti, a potom ću analizirati upadljivu ekvivalentnost izmedu materinstva i ratovanja.
More...
Sukcesivno, nailazimo na tri problema: da li je bitka »predmet« rata? I još: da li je rat »predmet« ratnog stroja? Najzad, u kojoj je meri ratni stroj »predmet« aparata Države? Dvosmislenost prva dva problema zacelo proizlazi iz termina predmet, ali uključuje i njihovu zavisnost od trećeg termina. Zbog toga se i moraju razmatrati jedan za drugim, makar time bili navedeni da umnožavamo slučajeve. Prvo pitanje, pitanje bitke, stvarno zahvata neposredno razlikovanje dva slučaja: prvog, gde se bitka traži, i drugog, gde je ratni stroj suštinski izbegava. Ta dva slučaja uopšte se ne poklapaju sa ofanzivom i defanzivom. Međutim, izgleda da je predmet rata u pravom smislu te reči (prema jednoj zamisli čiji vrhunac nalazimo kod Foha) bitka, dok gerila za sebe izričito pretpostavlja ne-bitku.
More...
Silovanje se uglavnom definira kao seksualni odnos ili druga vrsta seksualne penetracije počinjena od strane učinioca tog krivičnog djela prema žrtvi, bez njenog pristanka.1 Razlike u definiranju krivičnog djela silovanja postoje između različitih zakonodavstava, u zavisnosti od poimanja djela koja su ta društva usvojila, na osnovu tradicijskih, kulturoloških i društvenih vrijednosti koje se štite krivičnim zakonodavstvima, što je uveliko uvjetovano i stepenom njihovog razvoja u zaštiti ljudskih prava.
More...
Istraživanje o percepciji krivičnog djela silovanja i žena koje su preživjele silovanje je provedeno u sklopu predmeta Socijalna percepcija i stavovi na Odsjeku za psihologiju Filozofskog fakulteta u Sarajevu, u periodu maj - juni 2017. godine. Tema istraživanja je izabrana zbog njene važnosti i nedostatka prostora za diskusiju o istoj. Svjetska zdravstvena organizacija potvrdila je da otprilike 10-27% žena tokom svog života doživi seksualno nasilje. Veliki broj žena ne prijavljuje nasilje zbog straha od počinitelja, straha od osuđivanja okoline, stida te nepovjerenja u krivičnopravni sistem. Primarni cilj konstruiranja skala stavova bio je formiranje upitnika sa najpouzdanijim česticama. Sekundarni cilj bio je detektovanje predrasuda u stavovima prema ženama koje su pretrpjele silovanje. Skala se u prvoj fazi sastojala od 62 čestice, koje su nakon istraživanja sužene na 20 čestica sa najvišom pouzdanošću. Skala koja je korištena sastavljena je od tri različite skale koje kao objekat imaju silovanje, žene koje su pretpjele silovanje i stepen empatisanja. Skala se može primjenjivanju u otkrivanju predrasuda, s ciljem njihove korekcije edukacijom.
More...
Violence is one of the primeval instincts of human kind. It is not restricted by spatio-temporal frontiers and majority of human beings, irrespective of their gender, age, nationality, orientation, etc. are subjected to some form of violence during their lives. However, as the societal conditions have always enabled the subjugation of the “weak” by the “powerful”, violence against women has been identified globally as one of the most systematic and widespread human rights violations. Using three short stories authored by Jagadish Gupta, Tarashankar Bandyopadhyay, and Mahasweta Devi in twentieth century Bengal as case studies, this paper seeks to examine the diverse trajectories of violence perpetrated against women in the aforesaid period. Analysing particular modes of violence like dowry-based homicide, witch-hunting, and rape as political instrument of oppression, this study intends to qualify Michael Taussig’s thesis on “culture of terror” by situating it against the wider backdrop of the “culture of violence” and the discourses of resistance that simultaneously emerged in twentieth century Bengal.
More...
In bygone days, in an impossible age, there existed a nice country. That nice country had a nice name: Yugoslavia. People who lived there were fine and honest people. They worked according to their abilities, and took according to their needs…. The most important thing was that they all liked and respected each other, and they liked their ruler. Well, that ruler was strange, because he was different from other people. In that distant past, everyone who was even slightly different was ignored as dangerous for the society, or le in some land of no-return to crush rocks. However, things were different with this ruler. To the surprise of the whole world, he was generally accepted. They say he had some strange power over people: he could persuade them to do, say or accept anything.
More...
We all have our “natural” foes. My foe is an old woman who throws her garbage bag every day directly from their eighth floor flat onto the street. Hitler’s foes were Jews, Vietnamese were foes of Americans, and Russian foes were Americans. Michelangelo’s foe was Rafaello, David’s was Goliath, and the foe of baby Maggy’s from “The Simpsons” was the other baby with thick eyebrows.
More...
Central Asia presents the European Union with a uniquely problematic set of security challenges. Enumerated in their most basic form, without reference to context, the challenges are formidable enough: the threat of violent extremism, a well established conduit for smuggling illegal narcotics and potential instability rife with the possibility of conflict and humanitarian catastrophe. But these challenges are not stand-alone issues that can be treated individually; they are embedded in a regional context that creates additional difficulties for engagement.
More...
The release of the anti-Islam movie “Fitna” by the Dutch Member of Parliament Geert Wilders, early 2008, aroused anxious fears of angry responses by Muslims communities. As happened in the Danish cartoon crisis, people expected the movie to trigger violent demonstrations, boycotts, the burning of flags and other aggressive responses by Muslim communities, both in the Netherlands and around the world. Months prior to the actual release of the movie, the Dutch prime minister already spoke of a crisis, predicting violent confrontations between Muslims and non-Muslims, and devastating consequences for Muslim integration in Dutch society.
More...
